زغال

بیشتر ذخایر زغال سنگ جهان در اعماق زمین مدفون است استخراج زیرزمینی، که گاهی اوقات استخراج عمیق نیز نامیده می‌شود،

فرآیندی است که زغال‌سنگ را از اعماق زیر سطح زمین بازیابی می‌کند گاهی اوقات تا عمق 300 متری 1000 فوت معدنچیان برای رسیدن به اعماق معدن با آسانسور به پایین چاه معدن می روند و با ماشین آلات سنگینی کار می کنند که زغال سنگ را استخراج کرده و آن را بالای سطح زمین حرکت می دهد.

اثرات زیست محیطی فوری استخراج زیرزمینی کمتر از استخراج سطحی به نظر می رسد اضافه بار کمی وجود دارد، اما عملیات استخراج زیرزمینی باطله های قابل توجهی بر جای می گذارد.

باطله ها بقایای اغلب سمی هستند که از فرآیند جداسازی زغال سنگ کک شو از مواد معدنی از نظر اقتصادی بی اهمیت باقی مانده است باطله زغال سنگ سمی می تواند منابع آب محلی را آلوده کند.

برای معدنچیان، خطرات استخراج زیرزمینی جدی است انفجارهای زیرزمینی، خفگی ناشی از کمبود اکسیژن یا قرار گرفتن در معرض گازهای سمی تهدیدهای بسیار واقعی هستند.

زغال

برای جلوگیری از تجمع گازها، متان باید دائماً از معادن زیرزمینی تهویه شود تا معدنچیان در امان باشند.

در سال 2009، حدود 10 درصد از انتشار گاز متان ایالات متحده از تهویه معادن زیرزمینی حاصل شد 2 درصد از معادن سطحی حاصل شده است.

سه نوع اصلی استخراج زغال سنگ زیرزمینی وجود دارد: استخراج با دیوار طولانی، استخراج از طریق اتاق و ستون، و معدن عقب نشینی است.

در طول استخراج لانگ وال، معدنچیان صفحات عظیمی از زغال سنگ را با ضخامت 1 متر (3 فوت)، طول 3-4 کیلومتر (2-2.5 مایل) و عرض 250-400 متر (800-1300 فوت) جدا می کنند. پانل ها توسط تسمه نقاله به سطح منتقل می شوند.

سقف معدن توسط تکیه گاه های هیدرولیک معروف به چاک نگهداری می شود با پیشروی معدن، چاک ها نیز پیشروی می کنند ناحیه پشت چاک ها فرو می ریزد.

استخراج لانگ وال یکی از قدیمی ترین روش های استخراج زغال سنگ است. قبل از استفاده گسترده از تسمه نقاله، پونی ها به کانال های عمیق و باریک فرود می آمدند و زغال سنگ را به سطح می کشانند.

امروزه تقریباً یک سوم معادن زغال سنگ آمریکا از استخراج طولانی مدت استفاده می کنند. در خارج از ایالات متحده، این تعداد حتی بیشتر است.

در چین، بزرگترین تولید کننده زغال سنگ در جهان، بیش از 85 درصد زغال سنگ با استفاده از روش دیواره بلند استخراج می شود.

در روش استخراج اتاق و ستون، معدنچیان یک اتاق را از زغال سنگ می‌تراشند. ستون‌ها (ستون‌ها) از زغال‌سنگ سقف و روباره را نگه می‌دارند. عرض اتاق ها حدود 9 متر (30 فوت) است و عرض ستون های تکیه گاهی 30 متر (100 فوت) می باشد.

دو نوع استخراج اتاق و ستون وجود دارد: معمولی و پیوسته. در معادن معمولی از مواد منفجره و ابزار برش استفاده می شود. در استخراج مداوم، یک ماشین پیچیده به نام معدنچی پیوسته، زغال سنگ را استخراج می کند.

در ایالات متحده، اکثر ماینینگ های اتاق و ستون از یک ماینر پیوسته استفاده می کنند. در کشورهای در حال توسعه، معادن زغال سنگ اتاق و ستون از روش مرسوم استفاده می کنند.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *